13 listopada 2021 roku odbyła się Msza Święta za 377 zmarłych w naszym hospicjum, którą poprzedziły wypominki odczytywane przez Wolontariuszy i Pracowników.
„(…) Przez Waszą obecność tutaj, mówicie swoim najbliższym: Mamo, Tato, Siostro, Braciszku, Synu, Córeczko, kocham Cię. Pomimo tego, że nie ma Ciebie obok mnie, ja nadal Cię kocham, nadal pamiętam, nadal tęsknię a w moich oczach na Twoje wspomnienie nadal pojawiają się łzy. Wiem jednak, że jest Ci teraz dobrze, nie cierpisz i wierzę, że przyjdzie taki czas, kiedy znowu się spotkamy.” – kontynuowała siostra Albertynka, po której wolontariusze i pracownicy w sposób symboliczny składali znicze u progu ołtarza. Żeby nadać całości jeszcze większego szacunku, między odczytywanymi imionami i nazwiskami wybrzmiewały pieśni zespołu młodych wykonawców z Miechowa.
Msza Święta rozpoczęła się około godziny 13:00, której przewodniczył o. Opat Rafał Ścibiorowski, w towarzystwie Ojców Cystersów, Księdza Kanonika Franciszka Siarka – Proboszcza parafii Miechów, Księdza Andrzeja Satro – Kapelana Hospicjum.
Ojciec opat Rafał skierował do wiernych piękna słowa podczas homilii a co ważne mówił z perspektywy osieroconego: wspominając doświadczenie życia przy łóżku chorego – przytaczał słowa, mówił o myślach, jakie pojawiają się w naszych głowach, gdy ktoś nam bliski odchodzi. Próbował pokazać czym jest pamięć i tożsamość w kontekście naszego życia na ziemi.
Po zakończonej Mszy Św. Wolontariusze przy wyjściu z Bazyliki rozdawali świeczki z graficznym napisem: „Wspomnienie jest formą spotkania”, które zabierały rodziny osierocone, by zaświecić na grobie swoich najbliższych.
Wydarzenie było wyrazem naszej pamięci o zmarłych w naszym Hospicjum, ale również ciągłą troską i możliwością spotkania dla rodzin osieroconych.